Afgelopen weekend zat ik eindelijk weer op het terras samen met mijn vriendin. De straat was mooi verlicht. Om mij heen zaten mensen gezellig met elkaar te praten. We bestelde een wijntje en wat te knabbelen. De warmteheaters deden hun werk en de dekentjes lagen over de benen bij mensen. Het was weer een hele mooie ervaring. Maar….er knaagde iets. 

Bij de buurman was het druk, het terras zat vol. Maar maakte hij voldoende omzet? 

Hier, in deze mooie tent waren nog wel wat plekken vrij, wat stoelen leeg. Wat glazen ongevuld. Het personeel was in grote getale aanwezig en liep heen weer tussen de tafels met een lach die ik gemist had. En maakte deze horecazaak voldoende omzet?

Opeens werd er een hand uitgestoken. Daar was de uitbater. Hij zag er gespannen uit. Ik probeerde me te verplaatsen in hem. Wat zou er zijn? Het was niet moeilijk om daar achter te komen. Hij vertelde me dat hij blij was weer open te zijn en hoopte op veel gevulde glazen en een kassala die zou rinkelen. Deze horecaondernemer is bezig met gastvrijheid en gastgerichtheid. Lekker eten, lekker drinken en in een warme gezellige setting neerzetten voor de gasten. Heel mooi om te zien wat deze man nastreeft ik zou hem graag een handje helpen. 

Creëer ik nu voldoende omzet na Corona?

Zonder dat hij het expliciet zei zag ik zijn onzekerheden opspelen: Creëer ik nu voldoende omzet na Corona? Hoeveel omzet heb ik nodig om mijn corona euro’s terug te betalen? Wat moet ik eigenlijk doen met mijn prijzen nu mijn leveranciers ook hun prijzen omhoog hebben gegooid? Stel dat ik nog een onverwachte rekening gepresenteerd kreeg, heb ik dan nog ergens een buffer? 

Deze vragen spelen bij menig ondernemer en de consument is er zich niet van bewust. Die nipt nog eens aan zijn glaasje. Ik op mijn beurt pak een pinda, stop hem in mijn mond en kauw nog eens wat dieper op de onzekerheden van deze ondernemer. Wat nou als?

Stel dat deze ondernemer zijn zaak zou hebben heropend met financiële focus, met overzicht in zijn achterstanden, met grip op zijn omzet en duidelijke gegevens zou hebben rondom zijn nieuwe inkoopwaarden. Dan zou hij over twee maanden in ieder geval een blij man zijn geweest die geanticipeerd had op de nieuwe situatie. Die zijn doelen had bijgesteld, realistische stappen had bepaald en de crisis na de crisis had voorkomen. Dan zou hij met een lach naar mij toe zijn gekomen en bij mij aan tafel zijn komen zitten voor een praatje. Dan hadden we samen geproost, gelachen en genoten. En had ik niets van zijn onrust opgemerkt.

Is het gras echt groener bij de buurman?

Ik kijk weer even naar de buurman en zie hem lachen met zijn gasten. Er zit geen spanning op zijn gezicht, hij lijkt alle tijd te nemen. Gelukkig dat niet bij alle ondernemers in deze terrasstraat hetzelfde liedje uit de speakers klinkt. Gelukkig zijn er ook veel ondernemers die geanticipeerd hebben op deze nieuwe horeca wereld. 

Vind je herkenning in dit verhaal en ben je nieuwsgierig geworden. Ik nodig je van harte uit voor een gesprek. Het lijkt me interessant om met je in gesprek te gaan over nieuwe strategieën en jouw te helpen met deze doorontwikkeling.  

Henri